Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Πώς μπορείς να δεις, τι ξέρει η google για σένα;

Πώς μπορείς να δεις, τι ξέρει η google για σένα;

ΕΔΩ!

2 σχόλια:

  1. Σχόλιο: Κι ότι δεν ξέρει, της το δίνουμε έτοιμο εμείς, να μην αγχώνεται!

    Με "γεια" που την πατήσαμε, όσοι θέλαμε "αέρα" και παλαμάκια...

    Τώρα είναι αργά, για δάκρυα Στέλλα!

    Όσο μπορούμε, ακόμα, ας γελάσουμε...

    Εγώ, ντεν τα "κατέχω", εσείς, ότι μπορείτε, σβείστε απ' το ηλεκτρονικό φακέλωμα!

    Κρατείστε "κάτι" και για τον εαυτό σας!

    Μην εμπιστεύεστε πολύ τα "σύρματα", γενικώς!

    Ξημέρωσαν δύσκολες εποχές, γενικώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να γράψω κι αυτό, για να το μάθετε εσείς, γιατί η γκουγκλ το ξέρει!
    Εκτός απ' τις γνωστές σελίδες που παρακολουθούμε για τις φυσιολογικές ειδήσεις (εγώ δεν κατέχω και πολιτικές γραμμές, όπου μού "κάτσει" τίτλος, στέκομαι), εδώ και καιρό παρακολουθώ και τα http://katohika.gr/ , έχει παράξενα θέματα, ανεξήγητα, περίεργα, κ.λ.π.
    Κάποιες φορές νευριάζω, κάποιες φορές συμφωνώ, κάποιες φορές τους βρίσκω πίσω και καθυστερημένους στις έρευνες, κάποιες φορές μαθαίνω πράγματα, ποικιλία, λέμε!

    Σχολιάζουν, βρίζουν, κανονικός καφενές!

    Έτσι, ενημερώνεσαι όμως, για ότι δεν έπεσε στην αντίληψή σου!

    Αν, τό 'χεις να ψάχνεσαι, χωρίς να πανικοβάλλεσαι, έχει πολλά θέματα για "ξύπνημα".

    Αν σχολίαζα εκεί, θα ήμουνα το νάμπερ 1, αλλά, έχε χάρη!

    Στρέιντζερ, αν σού στέλνω τα όνειρά μου, θα βγεις πρώτος στις ειδήσεις!

    ΣΕ ΚΑΛΟ ΜΑΣ!

    Δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις, σε διάβαζα πολύ πριν το ίντερνετ, χαίρομαι πολύ που σε ξαναβρήκα!

    Δεν ξέρω τα συμφέροντά σου, τα κίνητρά σου, κ.λ.π. εκείνο που ξέρω καλά, είναι, πως:
    αν πάρει φωτιά ένα δέντρο, δυο δέντρα, μπορεί να καεί ολόκληρο δάσος, χωρίς να ρωτήσει εξοχικά ή καλύβια, γι' αυτό, πέρα από οποιεσδήποτε ταμπελίτσες, καλά είναι να ψαχνόμαστε και λιγάκι και να λειτουργούμε σαν σύνολο, για το ΚΑΛΟ ΟΛΩΝ.

    Πέρα απ' τ' αστεία, είμαι πολύ ανήσυχη.
    θεωρώ αφύσικα, άπειρα πράγματα, κι απορώ πως το πλήθος τα βρίσκει όλα φυσιολογικά.
    Μακάρι να λολάθηκα, μα την αλήθεια, μα και τί ΧΑΡΑ, να ήταν αυτό!

    Δεν ξέρω κόσμε, αναρρωτήσου και λίγο:
    πώς φαντάστηκες την ζωή σου;
    πόσο έξω έπεσες και γιατί;
    όλα λάθος ήταν;
    δε μπορεί!
    ΚΑΤΙ ΦΤΑΙΕΙ!
    ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ένα ΛΑΘΟΣ ήταν;
    ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ!
    ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΑΣ!

    Και τί να κάνουμε;
    ΤΙΠΟΤΑ!
    Απλά, τουλάχιστον να ξέρουμε, ότι υπήρξαμε πειραματόζωα, επειδή νομίζαμε πως περνάγαμε καλά!

    Σαν την κατσαρόλα με βατραχάκια που βράζουν σιγά - σιγά, κι αναλόγως... όποια ξυπνάνε απότομα, πετάγονται και έξω απ' την χύτρα...
    Μισοβρασμένα όμως, δε ξέρω πόσο, πως και εάν θα ζήσουν!
    Είθε να τα πιάσει το Χέρι ενός Καλού γιατρού και να σωθούν και τα υπόλοιπα!

    να φύγει;
    Μπας και μετάνιωσες ήδη, που τα 'είπες";
    Να φύγει και εξπρές, περικαλώ!
    "Νά 'χαμε κι άλλους τέτοιους τρελούς" - Χατζής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή