Δυο λέξεις

Ετυμολογία

ιδιότητα < αρχαία ελληνική ἰδιότης

Ουσιαστικό

ιδιότητα θηλυκό, το ίδιον γνώρισμα κάθε πράγματος ή προσώπου, αλλά και γενικές ιδιότητες «ιδιότητα των ευγενών μετάλλων»

1. μαθημ. ιδιότητες των αριθμών, των σχημάτων κλπ.
2. συνταγ. η ιδιότητα του βουλευτή παρέχει δικαστική ασυλία
3. χαρακτηριστικό, γνώρισμα μιας κατηγορίας προσώπων ή πραγμάτων ή ενός μεμονωμένου ατόμου και κατάστασης

   η ιδιότητα του μαθητή, του καθηγητή, του φοιτητή, του ενοικιαστή, του ιδιοκτήτη ακινήτου κ.ο.κ.

   η ιδιότητα της ελαστικότητας, του φθόνου, της φιλομάθειας, της αγωγιμότητας κ.ο.κ.

4. η κατάσταση του να ανήκει κάποιος σε ένα σύνολο ή να έχει κάποια θέση που να του δίνει υποχρεώσεις ή/και δικαιώματα

   η ιδιότητα του διαχειριστή αποδίδεται στο Βικιλεξικό μετά από ψηφοφορία

Μεταφράσεις (εμφάνιση όλων)

    χαρακτηριστικό, γνώρισμα[ εμφάνιση ]

    κατάσταση

πηγή

***

Ετυμολογία

επίκτητος < αρχαία ελληνική ἐπίκτητος < ἐπί + κτάομαι, -ῶμαι + -τος

Επίθετο

επίκτητος, -η, -ο

1. που αποκτήθηκε εκ των υστέρων

   οι επίκτητες ιδιότητες δεν κληρονομούνται

    

   πηγή